In 2007 vierde het Lucas-Ooms Fonds zijn 40-jarig jubileum met de huldiging van 40 markante mensen uit het tijdschriftenvak. Om de bijzondere bijdrage die ze hebben geleverd aan de tijdschriftjournalistiek, is aan elk van deze 40 mensen een legpenning van het Lucas-Ooms Fonds uitgereikt. Samen met het Nederlands Uitgeversverbond is een boekje samengesteld waarin de kwaliteiten en prestaties van elk van de laureaten is beschreven. De teksten en foto’s van toen zijn hier terug te vinden.
Floris Bergkamp
Maarten van den Biggelaar
Bastiaan Bommeljé
Jocelyn Brouwer
Harry Dekker
Annemarie van Gaal
Jan van Halm
Toine van Herwaarden
Gerrit de Jager
Henk Krol
Frans Lomans
Joop Niezen
Frans Oremus
Donald Reichel
Govert de Roos
Hendrik Jan Schoo
Harriët Schrier
Paul van der Steen
Leo Vogelzang
Hugo Walker
Bastiaan Bommeljé, hoofdredacteur van het literair-culturele tijdschrift Hollands Maandblad, debuteerde als publicist al in 1980 in Hollands Maandblad dat toen nog onder leiding van de legendarische K.L. Poll stond. Schreef vanaf die tijd ook recensies voor NRC Handelsblad, alsmede voor de opinietijdschriften Vrij Nederland en De Groene Amsterdammer. Zette na een wetenschappelijke tussenperiode aan de UU een boekenrubriek op in het tijdschrift Elsevier (1989-1990). Was tussen 1990 en 1995 redacteur van de zaterdagse non-fictie boekenbijlage van NRC Handelsblad. Trad in 1994 toe tot de redactie van Hollands Maandblad, waarover hij sedert 2000 als enige redacteur het bewind voert. Is vanaf 1994 directeur-uitgever van Uitgeverij & Boekhandel Erven J. Bijleveld te Utrecht (anno 1865), de oudste geheel zelfstandige uitgeverij-boekwinkel van Nederland.
Jocelyn Brouwer vertegenwoordigt een frisse en vernieuwende kijk op het vak en toont het lef om heel wat ongeschreven wetten en regels op te rekken. Ze is sinds 2003 de Managing Director van MoodforMagazines, de uitgeverij van LINDA., LINDA.WONEN en La Vie en Rose. Aanleiding voor dat avontuur was een vraag van Rozemarijn de Witte die haar rond die tijd tegenkwam na afloop van Jocelyn’s wereldreis: Heb je zin om samen iets nieuws te beginnen? Ja dus. Ook daarvoor had de loopbaan van Jocelyn Brouwer al alles van een echte bliksemcarrière. Na de Hogere Hotelschool werd ze bij Publex eerst tolk, toen salesmanager, daarna Commercieel Directeur en ten slotte Algemeen Directeur van Publex/JCDecaux Nederland. MoodforMagazines heeft een voorbeeldfunctie verworven, ook op het niet puur redactionele gebied, vooral dankzij Jocelyn Brouwer. Doet een geboorteplaats er toe? Wel wanneer deze Buenos Aires is.
Harry Dekker is verantwoordelijk voor de inzet van ruim 350 miljoen euro (bruto) communicatiebudget voor Unilever in Nederland en België. Hij is als ‘groot-adverteerder’ een belangrijke motor achter de tijdschriften-branche en draagt met diverse initiatieven in hoge mate bij aan de professionalisering van het advertentie- en communicatielandschap. Is bestuurlijk actief in diverse brancheorganisaties, in Nederland bijvoorbeeld voor het ‘HOI, Instituut voor Media Auditing’ en het NOM (Nationaal Onderzoek Multimedia). Begon 23 jaar geleden na zijn studie bedrijfseconomie aan de Rijksuniversiteit in Groningen bij Unilever Nederland als marketing trainee en doorliep diverse functies op het gebied van marketing, trade marketing, marktonderzoek en sales. Maakt deel uit van de Europese mediaorganisatie van Unilever.
Annemarie van Gaal richtte in de negentiger jaren samen met Derk Sauer de grootste buitenlandse uitgeverij van Rusland op: Independent Media. De uitgeverij groeide binnen enkele jaren uit tot de belangrijkste uitgeverij van consumentenbladen in Rusland en de Oekraïne. Met een kleine 1000 personeelsleden verschenen tientallen succesvolle publicaties (Cosmopolitan, Playboy, Harper’s Bazaar, Men’s Health). Na tien jaar in Rusland te hebben gewoond en Independent Media te hebben geleid, is ze in 2000 teruggekeerd naar Nederland. Tegenwoordig heeft ze haar eigen uitgeverij met bladen als AM en Catherine, handelt ze in onroerend goed en is ze als investeerder actief met bedrijven in Nederland, China en Costa Rica.
Jan van Halm kent als art director vrijwel alle uitgevers van Nederland en zij kennen hem. Kan zich met trots ‘founding art director’ noemen van Yes, VARA TV Magazine, Residence en de VNU (nu Sanoma)-tuinbladen. En is de trotse inspirator voor het restylen van Opzij, J/M, Aktueel en recent HP/de Tijd. Begon ooit zijn vormgevingscarrière bij de tijdschriften Prinses en Libelle, na het doorlopen van de Artibus Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht. Snel daarna stoot hij door en wordt een veelgevraagde art director, bijvoorbeeld bij Nieuwe Revu en ook Panorama. Sinds 1985 is Jan van Halm vrijgevestigd.
Bij het uitgevershuis van Elsevier, nu Reed Business, was Toine van Herwaarden 25 jaar actief voor vele bladen, maar de rode draad door alles heen is weekblad Elsevier. Als uitgever is hij de motor en stille kracht achter het grootste opinie-weekblad van Nederland met een betaalde oplage hoger dan 150.000. Groot vakman waar het gaat om marketing, voor adverteerders in business-to-business en de consumentenmarkt, en toch vooral de lezersmarkt die hij steeds weet te verjongen – tegen alle trends van ontlezen in. De introductie van Elsevier Thema enkele jaren geleden was een belangrijk initiatief van zijn hand voor het uitbouwen van het merk Elsevier en ook stond hij mede aan de basis van de crossmediale strategie via www.elsevier.nl
Tekenaar Gerrit de Jager is de man van de Familie Doorzon. Hij tekent strips vanaf 1956, maar de echte doorbraak komt in 1981 met deze baanbrekende familiestrip voor Nieuwe Revu. Het succes van deze strip maakt van Gerrit de Jager een veelgevraagd tekenaar in binnen- en buitenland. Na de Stripschapsprijs in 1987, ontvangt Gerrit voor het album Fast Food uit de serie Aristote in 1989 de Prix RTL voor het beste Franse jeugdstripalbum. In 1999 wordt met de nieuwe serie Zusje gestart, dagelijks in Trouw, waarna de strip het jaar daarop door Margriet wordt opgepikt.
Als oprichter en hoofdredacteur van de Gay Krant, destijds in 1979 als ‘grapje’ bedoeld, is Henk Krol inmiddels de grondlegger van het grootste homo- en lesbienneblad in Europa, nu florerend onder de naam GK Magazine.
Zelf is hij uitgegroeid tot een boegbeeld van de emancipatiebeweging van homo’s en lesbiennes en kreeg bekendheid als één van de initiatiefnemers voor het homohuwelijk. In 1982 was hij de eerste Nederlandse journalist die over Aids (toen: GRID) schreef. Schrijft boeken en is actief in diverse campagnes voor behandeling van Aids, kanker en terminaal zieke kinderen.
Frans Lomans, hoofdredacteur van Panorama sinds januari 2007, is vooral bekend van zijn 20 jaar bij Nieuwe Revu. Daar wóónde hij zo ongeveer – als journalist, als dominant staflid en ten slotte heel lang als adjunct hoofdredacteur, onmisbaar voor welke Revu-hoofdredacteur dan ook. Informeel en toch consistent noemen mensen hem. Kreeg op die manier de jongensdroom Sportweek van de grond en was daar tot begin dit jaar hoofdredacteur. Het blad mag dan relatief klein zijn, maar het wint nog steeds aan status. De verhalen en interviews zijn opvallend: veel scoops, goed geschreven, leuke rubrieken. Hij begon indertijd als Limburger bij het Brabants Dagblad, maar werkt al vanaf 1980 in Amsterdam.
Joop Niezen is één van de stamvaders van het weekblad Voetbal International en was met een hoofdredacteurschap van 18 jaar een gezichtsbepalende factor in vooral de zeventiger en begin tachtiger jaren.
De keuze voor sportjournalistiek kwam na een gedwarsboomde carrière als sportleraar, vanwege een schouderblessure en beenbreuk. Ging eerst naar de VARA-radio, dan volgt VI. Na ‘tropenjaren’ draagt hij zijn hoofdredacteurschap over. Het maandblad Sport International daarna, wordt journalistiek wel maar commercieel nooit een groot succes. Schrijft sinds zijn pensioen nog met enige regelmaat achtergrondverhalen voor het blad ‘Nummer 14’. En het gaat nog altijd over voetbalzaken.
Frans Oremus is altijd actief geweest voor de hele branche en zijn naam siert een grote hoeveelheid initiatieven voor tijdschriftenuitgevers. Verzorgt gedurende 10 jaar de redactie van het tijdschrift van de Nederlandse Organisatie van Tijdschrift-Uitgevers, de NOTU. Hij verbreedt het spectrum van activiteiten van de NOTU tot symposia, congressen en onderzoeksprogramma’s. Ook is Oremus vele jaren bestuurslid van de Stichting Studie Tijdschriftpers (SST) en mede-organisator van de bijeenkomsten van het SST-café te Ouderkerk aan de Amstel. Werkte gedurende 26 jaar bij Uitgeverij Ten Hagen (thans onderdeel van Sdu), als redacteur, eindredacteur, hoofdredacteur en editorial manager.
Donald Reichel is de man die de puzzelbladen hielp professionaliseren en internationaliseren. Werkt al 35 jaar bij Keesing Media Group en heeft aan de ontwikkeling van dit familiebedrijf veel impulsen gegeven om het te maken tot wat het nu is: een gespecialiseerde groep van internationale uitgeverijen op het gebied van puzzelbladen. Destijds gestart als uitzendkracht en thans holding directeur. Is als eindverantwoordelijke voor alle productie- en staf-afdelingen in binnen- en buitenland een voorvechter van kwaliteitmanagement binnen en buiten de groep. Sinds 1990 actief als bestuurslid, onder andere bij Groep Uitgevers voor Vak en Wetenschap en het Algemeen Bestuur van het NUV.
Govert de Roos is mensenfotograaf, al 35 jaar, of zeggen we de glamourfotograaf van Nederland? Als 15-jarige kreeg hij, met een vals pasje, toegang tot de bedpeace/hairpeace happening van John Lennon en Yoko Ono. En daarmee was het begonnen. Wie heeft hij sindsdien niet gefotografeerd? Van Prince tot Blondie, van Schwarzenegger tot Sylvie Meis. ‘Tout’ Bekend Nederland, met kleren, zonder kleren. Glamourfotografie, maar Govert de Roos laat zien dat een mooie buitenkant alleen intrigeert wanneer je ook iets van de ‘binnenkant’, van de ziel, laat zien. Daarom willen veel (bekende) vrouwen alleen door hèm worden gefotografeerd. Hij fotografeert jarenlang voor Playboy en verzorgt de cover van de eerste Russische Playboy-uitgave. Hij fotografeerde ook veel boekomslagen, film- en theateraffiches, reclamecampagnes en talloze tijdschriftcovers. Govert won de Zilveren Camera Theater en Kunst en had twee keer een belangrijke plek op het Naarden Fotofestival: in 1989 een overzichttentoonstelling, in 2005 een thema-expositie.
Hendrik Jan Schoo overleed begin september 2007. Nog maar kort daarvoor was hij telefonisch op de hoogte gesteld dat hij de legpenning van het Lucas-Ooms Fonds zou ontvangen ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van het fonds. Hij toonde zich op zijn eigen wijze zeer verheugd over deze toekenning. Schoo was vele jaren journalist en columnist en maakte vooral faam als hoofdredacteur van Elsevier, door het enigszins gezapige weekblad om te vormen tot een zeer lezersgericht en servicebiedend blad zonder diepgang te verliezen. Nam al midden jaren ’90 het voortouw in de immigratie- en integratie-discussies, waarbij hij vond dat de politiek ten onrechte voorbijging aan een nieuw immens sociaal probleem. Na zijn Elsevier-jaren is hij enkele jaren directeur-uitgever van Weekbladpers Tijdschriften (Vrij Nederland, Opzij, Psychologie). Hendrik Jan Schoo was een tijdschriftenman met allure.
Maakte ruim 20 jaar geleden haar entree in de tijdschriftenwereld en is als secretaris van de Groep Publiekstijdschriften inmiddels een niet weg te denken spil in de brancheorganisatie het Nederlands Uitgeversverbond (NUV).
Sinds in 1996 de verenigingen van uitgevers van tijdschriften (NOTU), kranten (NDP) en boeken (KNUB) samengingen in het NUV, heeft Harriët steeds een belangrijke rol gespeeld in het bepalen van het nieuwe gezicht van wat toen NUV werd. Stond bijvoorbeeld aan de wieg van HOI, Instituut voor Media Auditing, en NOM, Nationaal Onderzoek Multimedia. Het TijdschriftenGala met de uitreiking van de Mercurs en LOFprijzen is in de branche een jaarlijks hoogtepunt. Voor de lezersmarkt ontwikkelde Harriët in 2007 de ‘Week van het Tijdschrift’.
Portretten, portretten en portretten, dat is Paul van der Steen, ofwel STEEN in eigen benaming. Veelal zijn ze een karikatuur, soms wat serieuzer, soms een plaagstoot. Zijn carrière als illustrator begon bij kinderbladen als Tikker, Bumper en Klapper (W-N) en de Okkie en de Taptoe (Malmberg). In Het Parool vond STEEN uiteindelijk een vast – en dankbaar – publiek voor zijn portretten. Daarna volgden VARA TV Magazine, OPZIJ, Wordt Vervolgd, en andere landelijke kranten en tijdschriften. Voor de portretten bij de Feministische Meetlat in OPZIJ kreeg STEEN in 2007 een overzichtstentoonstelling aangeboden.
Het alerte fotograferen begon in 1974, sindsdien: elf Olympische Spelen (zomer en winter) gecoverd. Daarnaast álle grote voetbaltoernooien waar het Nederlands Elftal aanwezig was, alle WK’s en EK’s schaatsen sinds 1982, meer dan 100 Grand Prixs motorraces, vijf maal de Rider Cup (golf Europa-USA), 24 keer KLM Open golf, drie echte Elfstedentochten en tien alternatieve, en niet te vergeten alle successen van Ajax sinds 1988. Maar ook de Golfoorlog, de val van de Muur en de Roemeense opstand in 1989. Zijn foto’s verschijnen in Algemeen Dagblad, Panorama, Golfmagazines, Metro, diverse opiniebladen. Leo Vogelzang won 19 keer een prijs in De Zilveren Camera Award, in diverse categorieën. In 1987 winnaar Zilveren Camera. Op zijn website www.fotoleovogelzang.nl staan op dit moment 142.000 foto’s. In 2013 gaat hij het iets rustiger aan doen.
Hugo Walker is in 1973 één van de oprichters en later de commercieel directeur van reclame- en media-vakblad Adformatie. Hij deed dit naast zijn televisie-werk als sportverslaggever. Bij het grote publiek werd hij bekend door zijn karakteristieke manier van verslaggeving van met name voetbalwedstrijden. Zijn uitspraak: Komt dat schot! (waarbij het woord schot zo lang werd uitgesproken als de bal onderweg was) maakte zijn 32-jarige televisiecarrière bij Studio Sport voor velen legendarisch. Komt dat schot werd ook de naam van een talentenjacht op televisie waarbij gezocht werd naar een nieuwe sportverslaggever. Na zijn HBS-opleiding is Hugo Walker indertijd begonnen als acquisiteur bij uitgeverij ‘Three Castles’ van reclame vakblad Ariadne dat als de voorloper van Adformatie wordt beschouwd.
Barbara van Beukering is sinds september 2007 hoofdredacteur van Het Parool na vele verfrissende en verrassende successen in tijdschriftenland. Eerst als hoofdredacteur van AvantGarde, daarna van Blvd. en van 2002 tot 2007 leidt ze Volkskrant Magazine.
Ze vormt het magazine om: van een te serieus krantenverlengstuk naar een verrassend wekelijks tijdschrift met heldere formule. Alle tijdschrifttechnieken werden daarvoor in stelling gebracht.
Volgde de MediaAcademie (presentatie, interview) en startte haar tv-carrière bij TrosAktua. Ze werkte acht jaar bij radio en televisie (TrosKieskeurig, MoneyMakers RTL5).
Sinds 1996 werkt ze in de tijdschriftenwereld.
Eric Blok heeft de laatste paar jaar een hele serie verrassende tijdschriftlanceringen op zijn naam gezet: National Geographic Magazine, Glamour, Quest en recent Gala. Zijn marketingachtergrond is gevormd in Amerika en inspireert hem tot het motto: ‘We inform, inspire and entertain people to enrich their lives’. Werkte in de Verenigde Staten bij The Tappan Group Inc. (van het tijdschrift ‘Holland/USA’), en doorkruist voor uitgeverij Bauer achtereenvolgens Hamburg, Madrid en Londen om uiteindelijk in Spanje verantwoordelijk te worden voor alle activiteiten in Spanje, Portugal en Latijns Amerika. Zijn komst naar Nederland als CEO van G+J Nederland markeert de opkomst van een veelbelovend mediaman.
Op zijn naam staan meer dan 100 titels-in-opdracht voor vrijwel alle grotere ondernemingen en instellingen in Nederland, en daarmee is Sak van den Boom degene die het begrip Relatiemedia heeft vormgegeven in den lande. Al vanaf 1980 maakt hij tijdschriften in opdracht, vanaf 1989 vanuit vdBJ/Communicatiegroep en vanaf 2004 als zelfstandig adviseur. Hij is medeoprichter van het SMIN (branchevereniging) en gedurende zeven jaar voorzitter. Gesteund door het bedrijfsleven, realiseert hij de bijzondere leerstoel Customer Media aan de Universiteit van Amsterdam. Hij reist regelmatig als Pummer (www.pum.nl) naar derdewereldlanden om kleine uitgeverijen met raad en daad bij te staan. Op www.sakvandenboom.nl houdt hij een dagelijks weblog over zijn specifieke vakgebied bij.
Hugo Camps geldt als de huis-interviewer van weekblad Elsevier.
Kwam daar in 1986 na een Belgische carrière als parlementair verslaggever, oorlogscorrespondent (Chili, Vietnam) en hoofdredacteur van een krant en noemt zijn komst bij Elsevier nog steeds ‘mijn wedergeboorte’: “Een weekblad functioneert in de ruimte en dat garandeert verdieping.
Zeker een weekblad als Elsevier heeft een eigen erotiek, dat voel je in de handen”.
Zijn werkterrein kent geen beperkingen en beslaat een wekelijks gesprek met nu eens een politicus, dan weer een sporter, een acteur of een babe. “Na al die jaren beschouw ik de mij toebedeelde ruimte nog steeds als een voorrecht”, aldus Camps die ook als commentator en columnist optreedt in sport-programma’s.
Daan Dijksman wist als hoofdredacteur van VARA TV Magazine het traditionele omroepblad om te toveren tot een zeer leesbaar en zeer onderhoudend magazine. Hij beproefde daarbij alle elementen van goede tijdschriftjournalistiek.
Niet voor niets werd de titel onder zijn bewind bekroond met twee Mercurs (een voor het columnisme van Midas Dekkers, een voor vormgeving). Dijksman begon zijn journalistieke loopbaan na de School voor de Journalistiek (lichting 2) in 1970 als jongste reportersbediende bij W.L. Brugsma’s Haagse Post (waar hij pas veel later Boebie mocht zeggen). Van 1994 tot voorjaar 2007 was hij hoofdredacteur van VARA TV Magazine. Tegenwoordig is Daan Dijksman freelance actief voor HP/DeTijd en VARA TVM. En met twee mederedacteuren heeft hij dit voorjaar een non-fictieperiodiek opgestart: Torpedo, dat graag zou uitgroeien tot de Nederlandse Granta.
Piet Hagen, bekend als voormalig hoofdredacteur van het vakblad ‘De Journalist’, is zelf altijd een journalist geweest en gebleven, in hart en ziel en praktiserend evenzeer als docerend.
Kwam in 1983 bij de School voor Journalistiek, wordt in 1995 directeur van de faculteit Communicatie en Journalistiek in Utrecht, maar blijft altijd schrijven. Met een loopbaan die ooit begint als verslaggever van Trouw en nu nog steeds beschouwende stukken over de journalistiek in NRC Handelsblad omvat.
Boeken schrijven is inmiddels zijn allergrootste liefde en resulteert in bijvoorbeeld ‘Journalisten in Nederland, een persgeschiedenis in portretten, 1850-2000’.
Joan Hemels is hoogleraar communicatiewetenschap, in het bijzonder communicatiegeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam.
Functioneert met regelmaat als gasthoogleraar aan buitenlandse universiteiten en als promotor van studies en onderzoek waarin het tijdschrift centraal staat. Joan Hemels begon ooit zelf als journalist, in de jaren zestig op de redactie van de Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant, na een studie aan de (huidige) Radboud Universiteit Nijmegen in geschiedenis en publicistiek, gecombineerd met de opleiding journalistiek van het Katholiek Instituut voor de Journalistiek.
In 1966 werd hij aan zijn eigen alma mater benoemd en koos verder voor de wetenschap. Hij promoveert drie jaar later op de afschaffing van het dagbladzegel.
Na vier jaar in het voetspoor van Kurt Baschwitz en Maarten Schneider geschiedenis van de pers, propaganda en openbare mening aan de Universiteit van Amsterdam gedoceerd te hebben, wordt hij in 1986 hoogleraar.
Bekend als oprichter, uitgever en hoofdredacteur van de titel Reclameweek maar daar houdt het niet bij op, daar begint het pas. Het bladenmaken zit Nicolette Hogerzeil-Hulsebos ‘in de ziel’ zoals ze zelf zegt. Is ook uitgever van iM (Identity Matters), eYe (over consumenten trends) en het publieksblad George en mede-eigenaar van Paint-it-Blue Magazines. Geliefde praatpaal voor het ene deel der vakgenoten en vervloekte helleveeg voor het andere deel. Ze noemt zichzelf lastig, dynamisch en eigengereid: “De gedroomde zoon van mijn vader” en verder: “Ik herken het jachtinstinct. Ik kan de rollen omdraaien. Ik wil geen antwoord, ik wil het leven vooral zoals het is. Dat vergt moed.”
Loes Koomen telt als vormgever een trotse lijst titels waar zij visueel haar stempel op mocht zetten: Hollands Diep, Intermediair, Sportweek, Vrij Nederland, Sprout, Viva en het Museumtijdschrift. Begon na haar studie grafisch ontwerp aan de Academie voor Beeldende Kunsten St Joost en de Gerrit Rietveld Academie, als art director bij Nieuwe Revu om dat geheel te restylen. Heeft sinds 1996 een eigen studio, waar naast het ontwerpen van boekcovers, bijlages en boeken haar specialisme gelegen blijft in het restylen van tijdschriften en kranten en het ontwerpen van (vorm)concepten voor nieuwe tijdschriftentitels. Wordt in 2004 uitgeroepen tot een van de tien beste artdirectors van Nederland.
Jacques de Leeuw, de oprichter van uitgeverij Audax, is degene die stoutmoedig in 1996 in Nederland het initiatief neemt voor de oprichting van een distributieorganisatie (De Vrijbuiter) voor directe levering van tijdschriften, zonder tussenkomst van grossiers (thans Betapress).
Hij verzesvoudigt het aantal verkooppunten tot circa 12.000, met wekelijks meer dan 6 miljoen medialeveringen. Dit gaf zelfs internationale erkenning. De Tilburger Jacques de Leeuw was 22 jaar toen hij in 1958 zijn eigen uitgeefbedrijf oprichtte. In 1976 neemt hij uitgeverij Kontekst over van Elsevier/NDU met onder meer de titel Weekend. Inmiddels worden 20 tijdschriftentitels uitgegeven, waaronder HP De Tijd, Vriendin, Glossy en AvantGarde. In 1988 neemt hij AKO, Van Ditmar en Van Gelderen over van VLB en noemt hij zijn bedrijven Audax.
In 1992 richt hij Stichting Jacques de Leeuw op. Zijn sociaal ondernemerschap wordt gewaardeerd als Officier in de Orde van Oranje Nassau. Momenteel is hij Voorzitter van de Aandeelhouders.
Peter Middeldorp begint zijn loopbaan als verslaggever en redacteur en klimt op tot directeur van Uitgeverij Spaarnestad en vervolgens directie-voorzitter van de VNU-Tijdschriftengroep. Kortom, een echte tijdschriftenman.
De start van zijn loopbaan ligt in 1957 bij Uitgeverij Dupuis in Brussel als redacteur (later hoofdredacteur) van Robbedoes. Na Humo, Mimosa en weekblad TV (later opgegaan in Televizier) keert Peter Middeldorp in 1965 terug naar Nederland als hoofdredacteur van de jeugdbladen van de Geïllustreerde Pers waaronder Donald Duck, Pep, De Flintstones. In 1968 wordt hij chef-redactie van Libelle, in 1972 hoofdredacteur van dit blad, als opvolger van Dick Hendrikse. Founding editor van diverse titels (Tip, Kinderen). Met zijn antenne voor talent heeft hij in een reeks van jaren vele latere hoofdredacteuren en uitgevers aan zich weten te binden. Tegenwoordig zeilt hij.
Cees van Nijnatten, al vanaf 1967 werkzaam in de uitgeverij, staat bekend als de man van de zeer succesvolle sportbladen van De Weekbladpers, en breidde in 2005 zijn verantwoordelijkheid uit tot alle bladen van diezelfde uitgeverij, waaronder Vrij Nederland, Psychologie en Opzij. Hij is een tijdschriftenman in hart en nieren met bovendien grote belangstelling voor de bedrijfstak. Na 2 beginjaren bij Swets & Zeitlinger is Cees van Nijnatten vanaf 1969 werkzaam voor de BV Weekbladpers. De eerste jaren is hij belast met oplagebeleid, waarna hij zich in 1985 bekwaamt als succesvol uitgever van sportbladen. In 1988 treedt hij toe tot de directie van de Weekbladpers, nog altijd met de zorg voor tijdschriften. Als bestuurslid van de Groep Publiekstijdschriften en lid van het Algemeen Bestuur van het NUV draagt hij in belangrijke mate bij tot verdere professionalisering van het vak.
De vakbladpers voor media en marketing is veel verschuldigd aan Michael van Os, tot december 2005 de hoofdredacteur van Adformatie. Hij heeft die functie 11 jaar gehad, daarvoor was hij onder meer adjunct-hoofdredacteur NieuwsTribune (nu Marketing Tribune), hoofdredacteur ELAN, chef economie NieuwsNet en redacteur economie bij De Volkskrant.Van Os werd geboren in Londen, waar hij enige tijd economie studeerde en zijn journalistieke carrière begon. Terug in Nederland is hij vijf jaar correspondent van The Financial Times en werkt hij ook voor diverse andere Britse en Amerikaanse bladen, alvorens de overstap naar de Nederlandse journalistiek te maken.Van Os heeft nu als freelancer de nieuwe media omarmd. Hij onderhoudt een eigen (publieks)nieuwsblog over reclame, Reclamewereld.blog en draagt bij aan Adfoblog van Adformatie en Communicatie Online van Adformatie-zuster vakblad Communicatie.
De 22-jarige uitgeefcarrière van Eddy Reuling kent alle sporten van de ladder: redacteur, hoofdredacteur, uitgever, uitgeefdirecteur, en nu managing director. Dat maakt hem bij uitstek een vakman in de sector van de vakbladen met een haarfijn gevoel voor de juiste combinatie van redactie en commercie. Zijn affiniteit voor marketing komt naar voren als hij spreekt over ‘power brands’ met als beste illustratie de marktpositie van destijds ‘zijn’ titel Distrifood (in 2003 winnaar van een LOFprijs). Dit supermarkt-weekblad werd een drager van vele innovatieve uitgeefproducten, zowel in print als online. Dezelfde aanpak past Reuling met groot succes toe op titels als Misset Horeca, Bouwwereld en Logistiek (alle Reed Business).
Rond Derk Sauer beweegt het altijd. In de negentiger jaren was hij medeoprichter van Independent Media, in Rusland en de Oekraïne de belangrijkste buitenlandse uitgeverij van consumentenbladen.
En daarna kwam er nog veel meer. Een greep uit een lange reeks andere functies en initiatieven: mede-oprichter van Nieuw Amsterdam Uitgevers, mede-oprichter van CityAM daily newspaper in Londen, mede-oprichter van het nieuwe tv-kanaal Het Gesprek en bestuurslid van WWF Rusland. Bovendien columnist in Het Parool en uitgever, in Rusland, van de internationale titel Yoga Journal. Voor het Russische avontuur was Derk Sauer jarenlang hoofdredacteur van Nieuwe Revu – een consistente periode van onthullingen, nieuwe journalistieke technieken, alles zeer leesbaar en onderhoudend. In die jaren schudde Revu de betiteling ‘kappersblaadje’ van zich af
Autodidact Piet Schreuders is niet alleen de drijvende kracht achter de onregelmatig verschijnende Poezenkrant (inmiddels 52 nummers sinds 1974) en Furore (20 nummers vanaf 1975), maar ook de ontwerper van de VPRO Gids. Voor dat laatste ontvangt hij al eens de Mercur Award als art director van het jaar 2003. In 1977 is hij auteur van Lay In-Lay Out (herdruk 1997, H.N. Werkmanprijs en Best Verzorgd Boek), waarin hij stelt dat een ontwerp mooi óf lelijk is. Het vak ‘grafisch vormgever’ vindt hij misdadig en zou eigenlijk niet mogen bestaan. Zijn vormgeefrecept bestaat uit twee simpele stappen: 1) Pak een stuk papier en 2) Ga lay-outen.
Hylke Speerstra, lange tijd hoofdredacteur van Weekblad Schuttevaer en het Agrarisch Dagblad, staat bekend als een prachtig schrijver en chroniqueur van zijn tijd. Hij beëindigt in 1996 zijn journalistieke carrière als hoofdredacteur bij de Leeuwarder Courant en wijdt zich sindsdien geheel aan het schrijven van proza. Het eerste boek ‘Het wrede paradijs’ werd meteen een bestseller. Er verschenen 25 drukken in het Fries, Nederlands en Engels (VS).
Zijn boerenepos ‘De oerpolder’ (2007) is, na lovende recensies in Trouw, Volkrant en NRC Handelsblad, eveneens een succes. Geert Mak: ‘Hylke Speerstra is de chroniqueur van zijn tijd en heeft alles in zich om de Konstantin Paustovski van het Noorden te worden. Hij ruikt een verhaal een uur in de wind.’
Dick Suèr is de man achter de sponsored magazines en vooral warm pleitbezorger van de waarde van gedrukte media. Van het prijzengeld van de Dolf van den Brinkprijs in 2002 laat hij een onderzoek verrichten naar de ‘zintuiglijke beleving van papier’. Op basis van dit onderzoek komt Dick Suèr met de aanbeveling om lezers meer te betrekken bij de keuze van het papier, want zij blijken aan papier ‘allerlei waardeaspecten te verbinden die van invloed kunnen zijn op het succes van deze media’. Oprichter van VNU Media Partners en tegenwoordig veelgevraagd spreker en columnist op nationale en internationale podia en in vakbladen over DM, custom media en de rol van print binnen het totale mediaspectrum.
Henk Vonhoff heeft zich altijd zeer geïnteresseerd getoond voor het gedrukte woord, zowel als consument en als publicist, en bovenal heeft hij deze belangstelling omgezet in intensieve betrokkenheid bij de branche. In 1996 wordt Vonhoff benaderd om de eerste voorzitter te worden van het Nederlands Uitgeversverbond, dan het verse resultaat van een fusieproces tussen de organisaties van dagbladen-, tijdschriften- en boekenuitgevers. Hij heeft deze functie gedurende 2 periodes vervuld. Zijn meest recente eigen publicatie is “Het Handboek van de Patriot” waarin hij zowel door een jaartallenlijst als door vaderlandse lyriek en de weergave van belangrijke documenten poogt om het beeld van de Nederlandse identiteit in de geschiedenis een wat scherper profiel te geven. Henk Vonhoff studeerde geschiedenis in Amsterdam.
Leon de Wolff traint en adviseert vele redacties in Nederland en kent uit dien hoofde tientalle tijdschriftentitels ‘van binnenuit’, van De Autokampioen tot Elsevier en het Belgische Humo. In zijn benadering staat de lezer centraal voor de ontwikkeling van redactionele inhoud, organisatie en strategie en de keuzes worden door veel onderzoek ondersteund. Soms gebeurt dit per medium afzonderlijk; voor een dagblad, een tijdschrift of een internetsite. Dan weer via onderzoek, training of een advies voor verschillende media tegelijk. Begon zelf indertijd als redacteur van NRC Handelsblad, de Haagse Post en FEM en studeerde sociologie en bedrijfskunde. Sinds 1987 is hij directeur van onderzoeksbureau Leon de Wolff Mediamanagement.
In 2005 verscheen zijn boek De krant was koning – Publiekgerichte journalistiek en de toekomst van de media.