2012 – Donald Duck

Donald Duck verbindt generaties

Aan het eind van een feestelijk jubileumjaar – Donald Duck bestaat 60 jaar – verdient het weekblad de Mercur d’Or/LOF-Prijs voor Magazines 2012. Deze oeuvreprijs komt Donald Duck dubbel en dwars toe, daar was de jury het unaniem over eens. In deze economisch moeilijke tijden, waarin uitgeverijen aan de neerwaartse spiraal proberen te ontsnappen, scoorde Donald Duck juist meer dan goed. Petje af.

In de zestig jaar dat Donald Duck bij ons bestaat – in Amerika fladderde de drukke pechvogel al in 1934 onder de vleugels van Walt Disney uit – heeft het weekblad een stempeltje op de Nederlandse samenleving gedrukt. Voor hele generaties was en is het elke week een feestje als het humoristische weekblad op de deurmat ploft.

Voorafgaand aan dit jubileumjaar signaleerde hoofdredacteur Thom Roep dat Donald Duck, op een succesvol avontuur in Amsterdam vijf jaar geleden na, wereldwijd overal in doldwaze situaties terechtkomt, maar dat die levensechte locaties zelden tot nooit in Nederland te vinden zijn. Daar moest verandering in komen. Ter ere van het zestigjarig bestaan deed Donald Duck, in twaalf maanden, twaalf provincies aan met themanummers, slim inspelend op toeristische trekpleisters en regionale evenementen. In Gelderland dus de Vierdaagse van Nijmegen, waar Kwik, Kwek en Kwak verdwalen en het Kröller-Müller Museum, paleis Het Loo in Apeldoorn en Via Gladiola als logische locaties in het humoristische stripverhaal zijn verwerkt.

Dat is een belangrijke basis voor het succes. Het weekblad heeft de tand des tijds glansrijk doorstaan: de vrolijke verhalen spelen zich af in een realistische leefomgeving van lezers. Fictie en werkelijkheid smelten samen. Als Donald Duck bij zijn neefjes binnenstormt met het idee dat hij als populaire zanger – jazeker, de nieuwe Gans Bauer – de hitlijsten gaat veroveren, weet Donald Duck diep onder zijn veren ook wel dat dit de Ducke van Dale niet zal halen, maar het geeft wel aan hoe dicht zijn belevingswereld bij de actualiteit aansluit. Zo zijn de avonturen bekend én bereikbaar voor de doorsnee Nederlander. Estelle Vullip in de Duckstad variant op Story (Sorry): veel Hollandser wordt het niet.

Gastrol premier Mark Rutte
En bekende Nederlanders doen graag mee. Premier Mark Rutte was vrolijk verguld op de voorpagina van De Telegraaf: “Ik ben zeer vereerd met mijn gastrol in de Donald Duck. Het was vroeger altijd één van mijn favoriete bladen…”

En daar waar de VVD-voorman het over ‘vroeger’ heeft, is een grote schare fans al decennia lang abonnee en geeft de liefde voor Donald Duck zo ongemerkt door aan de eigen kinderen. Een unieke vorm van abonnementenbeheer, want de spannende, leuke en lieve lotgevallen van de goed gebekte eend – vaak ook een pure pechvogel – boeien zowel kinderen als ouders. Donald Duck verbindt generaties. Dit bleek eens te meer in het wervelende jubileumjaar waarin de ‘provincienummers’ in rap tempo uitverkocht raakten. Het feit dat familie en vrienden elkaar door het hele land belden en mailden om die nummers voor elkaar te kopen, zegt veel over de status van het vrolijke weekblad. Donald Duck: 60 jaar oud, maar nog altijd springlevend.

TERUG